Yun Ko-eun

Yun Ko-eun (1980–) to południowokoreańska pisarka i prezenterka radiowa. Przyszła na świat i wychowała się w Seulu. Podjęła studia w dziedzinie pisania kreatywnego na Dongguk University. Początkowo wybrała specjalizację z zakresu redakcji tekstu oraz redakcji prezenterskiej skryptów radiowych, jednak po dwóch latach studiów przeniosła się na twórcze pisanie. Zadebiutowała literacko w 2003 roku opowiadaniem Pieosing (kor. 피어싱; Piercing), które zostało docenione za siłę wyobraźni i bezkompromisowość przekazu. W 2008 roku jej pierwsza długa powieść Mujungnyeok jeunghugun (kor. 무중력증후군, Syndrom braku grawitacji) zdobyła Nagrodę Literacką dziennika „Hankyoreh”, co zaważyło na decyzji autorki, aby odtąd poświęcić się wyłącznie pisaniu. Międzynarodowy rozgłos przyniosła jej powieść Turystka, w której autorka eksploruje ciemną stronę pop-turystyki, w szczególności zaś zjawisko turystyki katastrof, czyli rekreacyjnej praktyki odwiedzania miejsc dotkniętych klęskami żywiołowymi. Obecnie Yun Ko-eun dzieli swój czas między pisanie a hostowanie popularnej audycji radiowej „Book Cafe u Yun Ko-eun” na antenie stacji EBS.

Należy do pokolenia autorów, którzy w momencie zmiany ustrojowej w Republice Korei byli zbyt młodzi, aby stała się ona dla nich doświadczeniem formatywnym. Ponieważ na poziomie emocjonalnym nie doświadczyli oni bezpośrednio dramatu dyktatury, w swojej twórczości podejmują już inną tematykę, niż autorzy debiutujący w latach 80-tych i na początku lat 90-tych. Twórczość Yun Ko-eun otwiera się na problemy współczesnego świata, takie jak zanik lokalności, dyktat korporacyjnych molochów oraz podłączanie kolejnych regionów do globalnej międzysieci. Świat przedstawiony w utworach autorki jest jaskrawy i wyrazisty, jakby skonstruowano go z nasyconych treścią cząsteczek, przepuszczonych następnie przez sceptyczną soczewkę. Warstwę fabularną powieści uzupełnia wyważona krytyka społeczna, która wymierzona jest przeciwko absurdom późnokapitalistycznej rzeczywistości. Autorka często operuje błyskotliwymi metaforami, sięga po zaskakujące koncepty oraz praktykuje hiperbole, mając na celu uwypuklenie palących problemów współczesnego świata, szczególnie zaś materializmu, pogoni za pieniądzem oraz systemowej bezkarności przedstawicieli władzy. Często podejmuje także tematykę ekokrytyczną, przedmiotem zainteresowania czyniąc relację między światem natury a istotami ludzkimi, które ten świat zamieszkują. Tym samym, autorka problematyzuje kwestie związane z dewastacją środowiska naturalnego przez działalność człowieka, ukazując problemy takie jak zmiany klimatyczne w kontekście eksplozji kultury hiperkonsumpcji.